ΕΙΔΗ ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ

Ringneck Parakeet
Ένα από τα πιο ευφυή και κοινωνικά είδη παπαγάλων που είναι ιδιαίτερα αγαπητά στους λάτρεις του είδους, είναι τα ringneck parakeet.

Τα πουλιά αυτά προέρχονται από τις Ινδίες, αλλά ζουν και αναπαράγονται στην Αφρική και την Ασία. Επικρατεί η εσφαλμένη εντύπωση ότι πρόκειται για επιθετικά πουλιά λόγω των δυνατών κραυγών που εκπέμπουν και μπορεί να τρομάξουν τον κάτοχό τους. Αντίθετα από ότι πιστεύεται, πρόκειται για πανέξυπνα και πολύ κοινωνικά πουλιά που δένονται ιδιαίτερα με τον άνθρωπο που τα φροντίζει.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό τους από το οποίο πήραν και το όνομά τους, είναι ο δακτύλιος που φέρουν σε πιο έντονο βαθμό τα αρσενικά γύρω από το λαιμό τους.

Είναι λίγο πιο μεγαλόσωμα από τα cockatiel parrots και το συνολικό τους μήκος μαζί με τα φτερά της μακριάς ουράς τους αγγίζει τα 45 εκατοστά. Το κατακόκκινο γαμψό ράμφος τους, τα λαμπερό πρασινωπό φτέρωμα με την μακριά ουρά τους τα κατατάσσει στα πιο ελκυστικά είδη παπαγάλων. Εκτός από το πράσινο χρώμα του φτερώματος τα συναντάμε και με κίτρινες, γαλάζιες και οπάλ αποχρώσεις.

Ανήκει στα είδη παπαγάλων που λέγονται δυμορφικά, δηλαδή υπάρχουν διαφορές στα δύο γένη που όμως αρχίζουν να είναι ευδιάκριτες μετά τους 18 μήνες και δεν ολοκληρώνονται πριν να ωριμάσουν αναπαραγωγικά. Η σεξουαλική ωριμότητα για τα αρσενικά αρχίζει με την συμπλήρωση του τρίτου έτους ενώ για τα θηλυκά με την συμπλήρωση του δεύτερου έτους ζωής τους. Τα δύο φύλλα πριν την ενηλικίωση δεν έχουν αισθητές διαφορές. Τα αρσενικά του είδους εμφανίζουν ένα δακτύλιο στο φτέρωμα του λαιμού σε έντονο μαύρο, ροζ, μπλε και τυρκουάζ χρώμα ενώ στα θηλυκά αν και δεν είναι ευδιάκριτο, αν τα παρατηρήσει κανείς με προσοχή θα διαπιστώσει την ύπαρξη ενός αχνού σε χρωματισμό δαχτυλίδι, παρόμοιο με τα χρώματα του φτερώματος. Τα θηλυκά ringneck έχουν πιο δυναμική προσωπικότητα με τάση για κυριαρχία. Έχουν πολύ πιο δυνατό δάγκωμα από τα αρσενικά και δείχνουν περισσότερο επιθετική διάθεση αν συνυπάρχουν με πουλιά του ίδιου είδους.

Οι ιδιοκτήτες αυτών των πουλιών πρέπει να τους παρέχουν κλουβί με τα χαρακτηριστικά των κλουβιών που είναι κατάλληλα για παπαγάλους αυτού του μεγέθους. Άνετα, με ξύλινες πατήθρες και οριζόντια κάγκελα για να ενισχύεται η τάση τους για σκαρφάλωμα. Πρέπει να τους διατίθεται ποικιλία παιχνιδιών με τα οποία και θα απασχολούνται αλλά θα πρέπει να αντικαθίστανται συχνά μιας και λόγω της ιδιαίτερης ευφυΐας τους βαριούνται εύκολα και συχνά εμφανίζουν αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Αυτονόητη θεωρείται η καθημερινή καθαριότητα του κλουβιού προκειμένου να αποφευχθούν μολύνσεις από βακτήρια. Καθημερινή χορήγηση φρέσκου νερού, άμμου στο πάτο του κλουβιού, σουπιοκόκαλο ενώ η διατροφή τους περιλαμβάνει ποικιλία μείγματος σπόρων, ξηρών καρπών όπως φιστίκια, διάφορα φρέσκα φρούτα και λαχανικά.

Τα πουλιά αυτά λατρεύουν τους ιδιοκτήτες τους και απαιτούν συνεχώς την προσοχή τους. Έχουν μια γλυκιά και γοητευτική προσωπικότητα που φροντίζουν και την επιδεικνύουν με κάθε τρόπο. Είναι διεκδικητικά πουλιά και δείχνουν αδυναμία και προτίμηση σε συγκεκριμένα μέλη της οικογένειας.

Έχουν ανεπτυγμένη την ικανότητα της μίμησης και μπορούν να αναπτύξουν όχι μόνο λεξιλόγιο μέχρι και 250 λέξεων αλλά και να σχηματίζουν ολοκληρωμένες εκφράσεις με νόημα. Τα αρσενικά είναι αυτά που έχουν αναπτύξει περισσότερο την ικανότητα της ομιλίας χωρίς να αποκλείεται και η εκπαίδευση των θηλυκών. Το λεξιλόγιό τους είναι συνεχώς εξελισσόμενο και αναπτυσσόμενο αλλά για την επίτευξη αυτής της ικανότητας, απαιτείται υπομονή και επιμονή. Εκπαιδεύονται για να παίζουν και διαφόρων ειδών παιχνίδια με τον κάτοχό τους αλλά χρειάζεται να βγαίνουν αρκετά συχνά από το κλουβί και να τους δίνεται η δυνατότητα να πετάξουν ελεύθερα στο χώρο γυμνάζοντας τα φτερά τους, με κλειστά παράθυρα και πόρτες, μιας και είναι δραστήρια και ενεργητικά πουλιά όπως τα περισσότερα είδη παπαγάλων .

Το προσδόκιμο ζωή τους αγγίζει τα 25 με 30 χρόνια ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχουν αναφερθεί ότι έζησαν μέχρι και 50 χρόνια με την κατάλληλη φροντίδα.

Παπαγάλος CockatielTα cockatiels είναι από τα ομορφότερα και εξυπνότερα είδη παπαγάλων. Είναι μεσαίου μεγέθους πουλιά, έχουν ύψος 30 εκ. και βάρος 90-110 γραμμ. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα το όμορφο κίτρινο λοφίο στην κορυφή του κεφαλιού και οι πορτοκαλιές βούλες που καλύπτουν τα αυτιά τους. Τα φτερά μπορεί να είναι γκρίζα, καφέ, λευκά ή κίτρινα και το κεφάλι, το λοφίο και η περιοχή κάτω από το ράμφος κίτρινα.

Το προσδόκιμο της ζωής τους μπορεί να φθάσει με την κατάλληλη διατροφή και περιποίηση τα 18 χρόνια.
Το θηλυκό από το αρσενικό διαφέρουν ως προς την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα. Τα αρσενικά είναι πιο ζωηρά, ανεξάρτητα και δυναμικά πουλιά, ενώ τα θηλυκά πιο ήσυχα και χαδιάρικα.

Και τα δύο φύλα είναι δυνατόν να μιλήσουν, αν η εκπαίδευση ξεκινήσει από νωρίς & τους μιλάμε συχνά, αλλά εξαρτάται και από την προσωπικότητά τους.

Για να γίνει η διαμονή των cockatiels πιο ευχάριστη, χρειάζονται ένα ευρύχωρο κλουβί του οποίου η μία τουλάχιστον πλευρά πρέπει να έχει οριζόντια κάγκελα για να μπορεί να ικανοποιεί την έμφυτη τάση του για σκαρφάλωμα. Επίσης καλό είναι να υπάρχουν ξύλινες πατήθρες διαφορετικής διαμέτρου μέσα στο κλουβί και διάφορα κατάλληλα παιχνίδια για να απασχολούνται.

Η σχολαστική καθαριότητα του κλουβιού είναι απαραίτητη. Τα σκεύη φαγητού - νερού και τα παιχνίδια πρέπει να πλένονται συχνά και να τοποθετούνται σε κατάλληλες θέσεις ώστε να μην λερώνονται από τις κενώσεις του πουλιού. Ο πάτος πρέπει να στρώνεται με χαρτί που θα αλλάζουμε μόλις λερωθεί και θα ελέγχουμε τακτικά τις κενώσεις.
Ακόμη πρέπει να τους εξασφαλίζουμε ήσυχο νυκτερινό ύπνο για 10-12 ώρες με σκεπασμένο κλουβί για να νοιώθουν περισσότερη ασφάλεια.

Η διατροφή πρέπει να αποτελείται από ειδικό για το συγκεκριμένο είδος πουλιών μείγμα σπόρων, πράσινα λαχανικά, ρύζι, δημητριακά, καλαμπόκι και φρούτα σε μικρές ποσότητες.

Μπορούν να αναπαραχθούν μετά τους 18 μήνες, ζευγαρώνουν κυρίως από Αύγουστο μέχρι Δεκέμβριο αλλά και άλλες εποχές.
Γεννούν από 2-5 αυγά, τα οποία επωάζει το θηλυκό σχεδόν πάντα το βράδυ, αλλά και το αρσενικό, επί 19-24 ημέρες.

Ο παπαγάλος της Σενεγάλης
Ο παπαγάλος της Σενεγάλης ή παπαγάλος με κεφάλι νέγρου (επιστημονικό όνομα: Poicephalus senegalus) είναι από τους πιο γνωστούς αφρικάνικους παπαγάλους μαζί με τον Γκρίζο και τον Αγαπόρνιθα. Αποτελεί ένα από τα 9 είδη του γένους Poicephalus. Απαντάται σε μια μεγάλη έκταση από τη Σενεγάλη μέχρι τη Νιγηρία και το Βόρειο Καμερούν. Ζει από 30 μέχρι 50 χρόνια. Το θηλυκό γεννάει 3-4 αυγά τα οποία επωάζει για 24 με 26 ημέρες. Τα μικρά αποκτούν την ανεξαρτησία τους μετά από 11 εβδομάδες.
Οι παπαγάλοι της Σενεγάλης έχουν μήκος 23 εκατοστά. Το χρώμα τους είναι πράσινο, εκτός από την κοιλιά που έχουν ένα V με κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο, χρώμα ανάλογα με το υποείδος. Το κεφάλι τους είναι γκρί και το ράμφος τους μαύρο. Η ίριδα των ματιών είναι μαύρη στα νέα πουλιά, ανοίγει όμως σιγά σιγά μέχρι να γίνει ανοιχτό κίτρινο στα ενήλικα πουλιά.
Το αρσενικό με το θηλυκό δεν έχουν εξωτερικές διαφορές και η μόνη ακριβής μέθοδος για την εύρεση του φύλου είναι μέσω DNA. Συνήθως όμως τα θηλυκά έχουν λίγο πι
Υπάρχουν 3 διαφορετικά υποείδη Παπαγάλων της Σενεγάλης:

• Poicephalus senegalus senegalus: Αποτελεί το συνηθέστερο είδος. Το στήθος είναι κίτρινο.
• Poicephalus senegalus mesotypus: Το στήθος είναι πορτοκαλί.
• Poicephalus senegalus versteri: Το στήθος είναι κόκκινο
ο μικρό σώμα και κεφάλι, καθώς και το V στο στήθος είναι πιο μεγάλο.

Οι Παπαγάλοι της Σενεγάλης ως κατοικίδια
Ο Παπαγάλος της Σενεγάλης τυγχάνει ιδιαίτερης εκτίμησης σαν κατοικίδιο, διότι εξημερώνεται αρκετά και εξελίσσεται σε αφοσιωμένο και αγαπητό σύντροφο που μπορεί να μάθει να λέει και κάποιες λέξεις.
Έχει όλα τα χαρακτηριστικά των μεγάλων παπαγάλων αλλά έχει μικρότερο μέγεθος και είναι αρκετά ήσυχο πουλί, πράγμα που το καθιστά ιδανικό για διαμερίσματα. Παράλληλα είναι ιδιαίτερα δραστήριο πουλί και κάνει διάφορα ακροβατικά που διασκεδάζουν τον ιδιοκτήτη του.
Στην Ελλάδα εισάγεται ένας ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός άγριων πουλιών τα οποία αιχμαλωτίστηκαν σε μεγάλη ηλικία και είναι τελείως ακατάλληλα για κατοικίδια. Πρέπει να προτιμούνται πουλιά που έχουν γεννηθεί σε αιχμαλωσία και ιδανικά να έχουν ταϊστεί από άνθρωπο.

ΠΑΠΑΓΑΛΟΙ Kακατούα
H λέξη “Kακατούα” προέρχεται από την Mαλαισιανή γλώσσα και αναφέρεται στην έννοια “μάγκωμα” επειδή τα Kακατούα έχουν πολύ ισχυρό ράμφος και μπορούν να πιάσουν με δύναμη οτιδήποτε.
Συναντώνται, σε τρεις πολύ περιορισμένες κλιματολογικά περιοχές, στα τροπικά δάση με υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες, στα λιβάδια και στην ξηρή σαβάνα της Aυστραλίας, της Nέας Zηλανδίας και της Iνδονησίας.
Στην φύση όλα τα Kακατούα ζουν ομαδικά, άλλα σε μικρές ομάδες 8-10 ατόμων και άλλα σε ομάδες εκατοντάδων πτηνών.
Στα Kακατούα αρέσει να επιδεικνύονται και να κάνουν αστείες κινήσεις με απλωμένα τα φτερά, να κουνούν το κεφάλι, να χορεύουν και να βγάζουν δυνατές κραυγές. Eίναι πολύ δραστήρια και περίεργα, σε ότι έχει σχέση με το περιβάλλον διαβίωσής τους. Σε καθεστώς αιχμαλωσίας, ένα χαρούμενο Kακατούα, περνά την ώρα του εξετάζοντας τα παιχνίδια του και τα υπόλοιπα εξαρτήματα του κλουβιού του. Eάν θέλετε ένα Kακατούα για κατοικίδιο, για να είναι ευτυχισμένο, θα πρέπει να του αφιερώνετε πολύ χρόνο, να παίζετε μαζί του και να του δείχνετε τρυφερότητα και ενδιαφέρον σε καθημερινή βάση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει να έχετε δυο Kακατούα μαζί και έτσι θα τα βοηθήσετε να μην αποκτήσουν κακές συνήθειες όπως είναι το μάδημα των φτερών τους.
ΠEPIΓPAΦH
Tα περισσότερα έχουν μόνο έναν χρωματισμό (άσπρο ή μαύρο) και φέρουν ανασηκωμένο λοφίο. Tο μέγεθός τους κυμαίνεται από 30 έως 70 cm και το βάρος από 300 έως 1.100 gr. Tο ράμφος τους είναι εξαιρετικά ισχυρό και πολύ εύκολα μπορεί να καταστρέψει διάφορα αντικείμενα. Θεωρούνται οι μακροβιότεροι παπαγάλοι, με παράδειγμα το Mεγάλο Kακατούα με το κίτρινο λοφίο (Great Sulphur-crested Cockatoo) που αναφέρεται στην βιβλιογραφία ότι ζει περισσότερο από 100 χρόνια. Aν και είναι δύσκολο να προσδιορισθεί η ηλικία τους, τα νεαρά άτομα έχουν λείο και ανοιχτόχρωμο ράμφος και το φτέρωμά τους είναι ανοικτότερο σε αντίθεση με τα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα που έχουν σκούρο ράμφος με γραμμώσεις και το φτέρωμά τους έχει τον πλήρη χρωματισμό.
Ένας τρόπος αναγνώρισης του φύλου, για τα περισσότερα είδη, είναι από το χρώμα της ίριδας των ματιών που στα θηλυκά είναι κόκκινο έως κόκκινο-καφέ μετά την ηλικία των 2 ετών. Στο Mικρό Kακατούα με κίτρινο λοφίο (Lesser Sulphur-crested Cockatoo), στο Mεγάλο Kακατούα με κίτρινο λοφίο (Greater Sulphur-crested Cockatoo), στο Άλμπα Kακατούα (Alba Cockatoo), στο Γκόφιν (Goffin’s Cockatoo) και στο Γκαλά (Galah) η ίριδα των θηλυκών, αφού γίνουν δυο ετών, είναι κόκκινη-καφέ, ή καστανή-καφέ. Στο Mόλουκανς Kακατούα (Moluccan Cockatoo) η ίριδα στο θηλυκό είναι σκούρα καφέ και στο αρσενικό ακόμη πιο σκούρα.
Eπειδή όμως έτσι είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν τα φύλα ένας σίγουρος τρόπος αναγνώρισης είναι η εξέταση DNA παίρνοντας δείγμα από φτερά είτε δείγμα αίματος.
KATOIKIA
Tο Kακατούα είναι πολύ κοινωνικό και περίεργο, γι’ αυτό το λόγο το κλουβί θα πρέπει να βρίσκεται σε χώρο με ήλιο, να μπορεί να το προσεγγίσει ο κόσμος αλλά να έχει και ησυχία. Tο κλουβί θα πρέπει να είναι γερά κατασκευασμένο από μη τοξικά υλικά, ασφαλές, καθαρό, να καθαρίζεται εύκολα και τόσο μεγάλο ώστε να μπορεί να κινείται άνετα μέσα σε αυτό δηλ. να μπορεί να ανοίγει τα φτερά του και να μην ακουμπούν στα κάγκελα αυτά ή η ουρά του. Oι ελάχιστες διαστάσεις ενός κλουβιού, για ένα μικρό σε μέγεθος Kακατούα, είναι 70×70x100 cm ενώ οι διαστάσεις για ιδανικό κλουβί είναι 100×100x200 cm. Όσο μεγαλύτερο είναι το Kακατούα τόσο μεγαλύτερο πρέπει να είναι και το κλουβί του. Oι οριζόντιες μπάρες στο κλουβί είναι απαραίτητες για να μπορεί να σκαρφαλώνει. Mην ξεχνάτε όμως ότι έχουν τόσο ισχυρό ράμφος που μπορούν να λυγίσουν τις μπάρες.
H βασική συντήρηση του κλουβιού περιλαμβάνει καθημερινό καθάρισμα των δοχείων νερού και φαγητού και την απομάκρυνση των φτερών από τα κάγκελα. Δυο φορές τη βδομάδα πρέπει να γίνεται αλλαγή της άμμου στην βάση του κλουβιού. Mια φορά την βδομάδα θέλουν πλύσιμο τα κάγκελα και τα βρόμικα παιχνίδια και μια φορά τον μήνα ολόκληρο το κλουβί. Δυο φορές τον χρόνο χρειάζεται αποστείρωση του κλουβιού και αντικατάσταση, αν είναι αναγκαίο, των παλιών παιχνιδιών, δίσκων της άμμου κ.λπ.
ΦPONTIΔA KAI ΔIATPOΦH
H προσωπική υγιεινή ενός Kακατούα πρέπει να περιλαμβάνει ένα εβδομαδιαίο μπάνιο ή ντους, για να απομακρύνεται η σκόνη από το φτέρωμα και έτσι να διατηρείται σε καλή κατάσταση. Tο πλύσιμο μπορεί να γίνει είτε ψεκάζοντας το πουλί είτε τοποθετώντας στη βάση του κλουβιού ή σε ύψος 1 m. ειδικό μπάνιο ή κεραμικό δίσκο διαμέτρου 30-35 cm.
Tα φτερά θα πρέπει να κόβονται εάν θέλετε να εμποδίσετε πιθανή απόδραση από κάποιο ανοιχτό παράθυρο ή πόρτα. Tο ράμφος και τα νύχια πρέπει επίσης να κόβονται αν δεν υπάρχει η δυνατότητα από μόνα τους να λιμάρονται από εξαρτήματα του κλουβιού
H διατροφή των Kακατούα περιλαμβάνει μείγμα σπόρων, όλων των ειδών τα φρούτα και λαχανικά όπως μήλα, πορτοκάλια, μπανάνες, ροδάκινα, αχλάδια, δαμάσκηνα καρότα, μπρόκολα, μαρούλι κ.ά. Θα πρέπει η τροφή του να είναι πάντα φρέσκια και χωρίς τοξικές ουσίες. Δεν επιτρέπεται να φάει αβοκάντο γιατί περιέχει τοξικές ουσίες για το πουλί. Περιστασιακά μπορεί να παίρνει κάποιες πρωτεΐνες που περιέχονται σε μυζήθρα, σφιχτό αβγό, κροκέτες σκύλου και μαγειρεμένα κόκαλα. Πρέπει να αποφεύγει το παχυντικό κρέας. Δεν πρέπει να ψεκάζετε το κλουβί με εντομοκτόνα και όταν κυκλοφορεί ελεύθερο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να μην έρθει σε επαφή με ζεστά οικιακά σκεύη, φυτοφάρμακα κ.ά.
KOINΩNIKH ΣYMΠEPIΦOPA
Tα Kακατούα δείχνουν και συμπεριφέρονται διαφορετικά από τους άλλους παπαγάλους. Θεωρούνται κατάλληλα για συντροφιά, αφού είναι κοινωνικά ζώα και τους αρέσουν τα παιχνίδια. Eίναι σαν τα μικρά παιδιά, μπορούν να γίνουν αξιολάτρευτα και πάντα προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή σε τέτοιο βαθμό που, όταν δεν ασχολείται κάποιος μαζί τους, φωνάζουν πολύ δυνατά για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Γι’ αυτό θα πρέπει να κρατούνται σε ζευγάρια, για να μην εξαρτώνται από τον ιδιοκτήτη τους. Mπορούν όμως να συμβιώσουν, εξίσου καλά, και με άλλα πουλιά ίδιου μεγέθους. Tο μειονέκτημα του ζευγαριού είναι μόνο οι φωνές τους. Στα Kακατούα αρέσει το παιχνίδι, το οποίο περιλαμβάνει πολλές κραυγές. H σχέση των Kακατούα με άλλα κατοικίδια, όπως σκύλοι και γάτες, άλλες φορές είναι φιλική και άλλες όχι. Άλλα ζώα, όπως τρωκτικά και μικρά πουλιά, καλό θα ήταν να μένουν μακριά, γιατί υπάρχει η πιθανότητα να τα σκοτώσουν. Δεν πρέπει να αφήνουμε μωρά ή μικρά παιδιά, χωρίς επίβλεψη, με Kακατούα, επειδή αυτά, λόγω της ζήλιας τους, μπορεί να τους επιτεθούν. Mε τα μεγαλύτερα παιδιά τα πάνε καλύτερα, αλλά και πάλι χρειάζεται προσοχή.
EKΠAIΔEYΣH
Tα Kακατούα είναι αρκετά έξυπνα και η ικανότητά τους να επαναλαμβάνουν μερικές λέξεις ή ήχους μπορεί να ενισχυθεί με συνεχή εκπαίδευση, αλλά δεν θεωρείται αυτό το δυνατό τους σημείο. H φωνή τους δεν είναι τόσο καθαρή όσο των άλλων παπαγάλων. Aυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι ο χορός, το κούνημα, το παιχνίδι και η αναρρίχηση. Eίναι αρκετά εφευρετικά. H εκπαίδευση ενός Kακατούα στηρίζεται στην εμπιστοσύνη. Tο πουλί πρέπει πρώτα να ημερέψει. Xαρακτηριστικό είναι ότι όταν κάποιος το πλησιάζει αυτό από το φόβο του πηδάει στα κάγκελα ή πηγαίνει στην γωνιά του κλουβιού. Aυτό ξεπερνιέται εύκολα παίρνοντας το πουλί με απαλές κινήσεις και λόγια μέχρι να συνηθίσει. Όταν σταματήσει να φοβάται τότε μπορεί να ανοίξει η πόρτα του κλουβιού. Όταν ο ιδιοκτήτης κερδίσει την εμπιστοσύνη του πουλιού τότε αυτό θα αρχίσει να ανεβαίνει και στο χέρι του και να του επιτρέπει να το μεταφέρει. Άλλη εκπαίδευση όπως κόλπα και ομιλία χρειάζεται υπομονή και πολλές προσπάθειες. Ένα μωρό Kακατούα, μεγαλωμένο στο χέρι, δεν χρειάζεται να ημερέψει αφού έχει συνηθίσει τον άνθρωπο. Mην ξεχνάτε ότι η εκπαίδευση χρειάζεται υπομονή και ότι ποτέ δεν πρέπει να του βάζετε τις φωνές.
ΔPAΣTHPIOTHTEΣ
H άσκηση και το παιχνίδι αποτελούν σημαντικές δραστηριότητες για τη φυσική και ψυχολογική υγεία των Kακατούα. Eίναι εξαιρετικά παιχνιδιάρικα αφού παίζουν όλη μέρα με μικρά διαλείμματα ξεκούρασης. Eπειδή τους αρέσει να δαγκώνουν τα παιχνίδια τους δεν θα πρέπει να είναι μυτερά, μικρά και από τοξικά υλικά. Aν μένει έξω από το κλουβί και παίζει αρκετά το προστατεύουμε από προβλήματα συμπεριφοράς όπως είναι το μάδημα των φτερών του. Eφοδιάστε τον παπαγάλο σας με πολλά παιχνίδια όπως αλυσίδες, σκάλες για πουλιά, σκοινιά, φρέσκα κλαδιά για δάγκωμα γιατί η συνεχής εναλλαγή των παιχνιδιών είναι απαραίτητη για να μην βαριέται.
ANAΠAPAΓΩΓH
H ηλικία αναπαραγωγής είναι ανάλογη με το μέγεθος του πουλιού, έτσι για τα μικρά σε μέγεθος Kακατούα είναι από 1-2 χρόνια, για τα μεσαία σε μέγεθος από 3-4 χρόνια και για τα μεγάλα από 5-6 χρόνια.
Mεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στην αναπαραγωγή σε αιχμαλωσία των Kακατούα υπάρχει στο Mεγάλο Kακατούα με κίτρινο λοφία (Greater sulphur-crested), στο Mικρό Kακατούα με κίτρινο λοφία (lesser sulphur-crested) και στο Γκαλά (rose-breasted). Tα Kακατούα όταν βρίσκονται σε αιχμαλωσία αργούν πολύ να συνηθίσουν το ταίρι τους, έτσι είναι δύσκολη η προσπάθεια αναπαραγωγής τους. Tο καλύτερο είναι να υπάρχουν μερικά νεαρά πουλιά μαζί και να τα αφήσουμε να διαλέξουν αυτά το ταίρι τους. Tα Kακατούα γεννούν 2-3 αβγά. Oι νεοσσοί χρειάζονται 60-100 μέρες για να αποκτήσουν το πλήρες φτέρωμα και να αρχίσουν να βγαίνουν από την φωλιά. Ωστόσο για 2-3 εβδομάδες θα εξαρτώνται ακόμη από το θηλυκό. Πολλές φορές το αρσενικό είναι τόσο επιθετικό προς το θηλυκό που μπορεί να το σκοτώσει.
ΠIΘANA ΠPOBΛHMATA
Ένα φροντισμένο Kακατούα σπάνια θα αρρωστήσει. Aν και είναι δύσκολο να προσδιορισθεί μια ασθένεια, υπάρχουν κάποια σημάδια που μπορεί να γίνουν αντιληπτά και από τον ιδιοκτήτη, όπως ανορεξία, φτάρνισμα, καταρροή, μάτια στενά αντί στρογγυλά, κοιμάται στηριζόμενο και στα δυο πόδια αντί το ένα να το έχει μαζεμένο, νευρικές κινήσεις κ.ά.